Επιστήμονες από το Ίδρυμα Μελέτης του Καρκίνου (ICR) της Βρετανίας κατόρθωσαν να αποτρέψουν την εξάπλωση του καρκίνου του μαστού σε άλλα όργανα, εμποδίζοντας τη δράση ενός ενζύμου που παίζει καθοριστικό ρόλο στις μεταστάσεις.
Σε πειράματα που έκαναν σε ποντίκια απέδειξαν ότι η απενεργοποίηση του ενζύμου LOXL2 αποτρέπει τις μεταστάσεις. Το εύρημα αυτό, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Cancer Research», αποτελεί «φανταστικό θεραπευτικό στόχο» και είναι «πολύ πιθανό» να δοκιμαστεί τελικά και σε ανθρώπους.
Όπως γράφουν στο άρθρο τους, το 90% των θανάτων από καρκίνο οφείλονται σε καρκινικούς όγκους οι οποίοι εξαπλώνονται στο σώμα.
Όταν εξέτασαν ασθενείς με καρκίνο του μαστού, διαπίστωσαν πως όσες έφεραν υψηλά επίπεδα του συγκεκριμένου ενζύμου είχαν πολύ αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν μεταστάσεις της νόσου τους, ενώ τα ποσοστά επιβίωσής τους ήταν χαμηλά.
Επιπλέον, διαπίστωσαν πως το ένζυμο παίζει σημαντικό ρόλο στα πρώιμα στάδια της εξάπλωσης του καρκίνου, καθώς βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να ξεφύγουν από τον μαστικό ιστό και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Αφού κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα, πραγματοποίησαν πειράματα σε ποντίκια, στα οποία χορήγησαν διάφορες χημικές ουσίες και αντισώματα για να μπλοκάρουν την δραστηριότητα του ενζύμου. Όταν το κατάφεραν, αναχαίτισαν τις μεταστάσεις του.
«Το LOXL2 αποτελεί φανταστικό θεραπευτικό στόχο και είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί σε κλινικές (σ.σ. με ανθρώπους) μελέτες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Τζανίν Έρλερ.
«Τα ευρήματά μας είναι επίσης σημαντικά για την επινόηση μιας εξέτασης που θα μπορεί να προβλέψει τις πιθανότητες εξάπλωσης ενός καρκίνου και έτσι τις πιθανότητες να ιαθεί μία ασθενής».
«Τα νέα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά, διότι μολονότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους προχωρημένους καρκίνους του μαστού δεν μπορούμε να τους θεραπεύσουμε», δήλωσε η δρ Αρλήν Ουϊλκι, διευθύντρια Έρευνας & Πολιτικής στον οργανισμό Breast Cancer Campaign, που συγχρηματοδότησε την νέα έρευνα μαζί με το ICRκαι τον οργανισμό Cancer Research UK.
«Χρησιμοποιώντας φάρμακα που θα δεσμεύουν το ένζυμο αυτό, θα μπορούν να σωθούν πολλές ζωές. Αυτή η έρευνα υπόσχεται πολλά και ανυπομονούμε να δούμε τις επιδράσεις της ίδιας διαδικασίας στους ανθρώπους».
http://ygeia.tanea.gr 
