1) Η απλούστερη περίπτωση: Η διμερής συμφωνία:
Το Εναλλακτικό Δίκτυο Ανταλλαγής Υπηρεσιών
είναι μια κοινότητα που μπορεί να εργάζεται και να παράγει,
παρακάμπτοντας τους περιορισμούς που επιβάλλει η έλλειψη ρευστότητας.
Αυτές τις μέρες αρχίζει να δέχεται τα πρώτα του μέλη.
Η λογική
είναι η εξής: Είμαστε μια χώρα που έχει ανθρώπινο δυναμικό ικανό και
πρόθυμο να εργαστεί, το οποίο, όμως, έχει “αδρανοποιηθεί” τεχνητά από
την έλλειψη χρήματος στην αγορά. Μέσα στο δίκτυο, έχουμε τη δυνατότητα
να εργαζόμαστε και να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον, χωρίς να
εξαρτόμαστε από το αν υπάρχουν χρήματα στην τσέπη μας.
όπως διαβάζουμε στο http://network.free-economy.gr
Ας δούμε το σκεπτικό με μια σειρά αυξανόμενης πολυπλοκότητας:
Κάποιος
άνεργος ή υποαπασχολούμενος φοροτεχνικός θέλει να βάψει το σπίτι του,
αλλά δεν έχει τα χρήματα να το επιχειρήσει. Βρίσκει στον ιστότοπο
κάποιον ελαιοχρωματιστή από την κοινότητα που θα ήθελε έναν φοροτεχνικό
αλλά κι αυτός δεν απευθύνεται σε κάποιον, γιατί κι αυτός δεν έχει
χρήματα. Συμφωνούν, λοιπόν, ο ελαιοχρωματιστής να βάψει το σπίτι του
φοροτεχνικού κι ο δεύτερος να αναλάβει τα φορολογικά του ελαιοχρωματιστή
για κάποια χρόνια. Αυτό μπορεί να γίνει με άτυπη συμφωνία ή με ιδιωτικό
συμφωνητικό συμβόλαιο (το οποίο προβλέπεται από τον νόμο).
Ας δούμε μια δεύτερη περίπτωση:
2) Το
μειονέκτημα του πρώτου παραδείγματος είναι πως είναι κάπως απίθανο να
βρεθούν δυο άνθρωποι που ο ένας θέλει ακριβώς την υπηρεσία του άλλου.
Μπορεί π.χ. ο ελαιοχρωματιστής να μη θέλει φοροτεχνικό, αλλά μαθήματα
κιθάρας για το παιδί του. Αν όμως εμπλακούν περισσότεροι σε αυτόν τον
κύκλο ανταλλαγής, μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία. Π.χ.:
Το
νόμισμα της κοινότητας προσφέρει ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία, αυξάνοντας
καταλυτικά τις δυνατότητες των συναλλαγών (Λέγεται “εναλλακτικό” και
έχει αξία ίση με το ευρώ):
3) Από τη στιγμή που
ένα μέλος της κοινότητας προσφέρει π.χ. υπηρεσίες 1000 “εναλλακτικών” σε
ένα μέλος της κοινότητας, έχει δικαίωμα να ζητήσει υπηρεσίες 1000
“εναλλακτικών” από οποιοδήποτε άλλο μέλος του δικτύου.
Έτσι, ενώ
με τους όρους του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μπορεί τα μέλη του
δικτύου να ήταν άνεργα και μην ελάμβαναν υπηρεσίες, μέσα στην κοινότητα
μπορούν και να εργαστούν, και να λάβουν υπηρεσίες.
Προφανώς δεν
είναι ρεαλιστικό να προσδοκούμε την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από το χρήμα.
Αλλά, στόχος μας είναι ένα ποσοστό των συναλλαγών μας να γίνεται μέσα
από το δίκτυο, “απελευθερώνοντας” ένα μέρος της πρόθεσής μας να
εργαστούμε.
Στον παρακάτω πίνακα βλέπετε τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να γίνουν οι συναλλαγές.
