Ο Έρικ Σέπτοκ είναι ένας άστεγος Αμερικανός πολίτης που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των άλλων αστέγων χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, και ιδιαίτερα τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Έχει χιλιάδες διαδικτυακούς φίλους, δίνει διαλέξεις σε κολέγια και είναι γνωστός στα Μέσα. Ωστόσο παραμένει άστεγος ώστε να είναι ελεύθερος να συνεχίσει την εκστρατεία του.
Ο Έρικ Σέπτοκ έχει 4.548 φίλους στο Facebook, 839 άτομα που τον ακολουθούν στο Twitter και 1.600 αδιάβαστα e-mail. Αυτό που δεν έχει, είναι σπίτι. Ο 41χρονος άνεργος, πρώην τοξικομανής Σέπτοκ αυτοαποκαλείται «άστεγος συνήγορος αστέγων» και δεν είχε μόνιμη διεύθυνση τα τελευταία 15 χρόνια. Έχει αφιερωθεί στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αστέγων, κάτι που θεωρεί εργασία πλήρους απασχόλησης, του δίνει σκοπό και την αίσθηση ότι ανήκει κάπου.
Στους διαδικτυακούς του φίλους περιλαμβάνονται πολλοί που ασχολούνται με την προστασία των αστέγων, οργανώσεις, δικηγόροι και απλοί πολίτες που τον χρησιμοποιούν ως σύνδεσμο με την κοινότητα των αστέγων στην Ουάσινγκτον όπου ζει. Δίνει συχνά διαλέξεις σε κολέγια ανά τη χώρα με τη βοήθεια της Εθνικής Συμμαχίας για τους Άστεγους και περνά πολλές ώρες της ημέρας στο διαδίκτυο στέλνοντας αμέτρητα e-mail στις υπεύθυνες αρχές, συχνά εκ μέρους άλλων, διαμαρτυρόμενος για τα κακώς κείμενα.
Η δραστηριότητά του αυτή, ωστόσο, τον έχει αποτρέψει από το να ψάξει εργασία και να αποκτήσει μόνιμη διεύθυνση. Προτιμά να αφιερώνει το χρόνο του στη διαδικτυακή του εκστρατεία και να διαμένει στον ίδιο ξενώνα που τον φιλοξενεί από το 2008, καθώς όπως υποστηρίζει: «Πάρα πολλοί άστεγοι άνθρωποι με θαυμάζουν, δεν μπορώ να τους εγκαταλείψω. Η συνείδησή μου δε θα μου το επιτρέψει». Συνεχίζει λοιπόν να μοιράζεται ένα μικρό δωμάτιο με 11 ακόμα άτομα, με μόνο έσοδο τις διαφημίσεις στο μπλογκ του και τα χρήματα που λαμβάνει για τις διαλέξεις του.
Καθημερινά ξυπνά και αφήνει πίσω του τον χαώδη ξενώνα, περνώντας τη μέρα του στους κοινόχρηστους υπολογιστές της δημόσιας βιβλιοθήκης και μίας μη κυβερνητικής οργάνωσης που παρέχει γεύματα στους αστέγους. Τα έσοδά του μετά βίας φτάνουν για να αγοράζει μερικά ρούχα και να πληρώνει το λογαριασμό του κινητού τηλεφώνου του, το οποίο είναι απαραίτητο για τη δράση του ως συνήγορου των αστέγων.
Οι αρχές και όσοι ασχολούνται με το θέμα των αστέγων γνωρίζουν τον Σέπτοκ, ο οποίος τους πλημμυρίζει καθημερινά με e-mail για προβλήματα στους ξενώνες, διαμαρτυρίες, προτάσεις για φθηνότερα ενοίκια και περισσότερους ξενώνες, καθώς και κριτική για την πολιτική της κυβέρνησης. Στόχος του είναι συχνά ο δήμαρχος της Ουάσινγκτον. Μάλιστα, υπογράφει όλα τα e-mail με το τηλέφωνό του, τις διευθύνσεις των μπλογκ του και τη φράση «Ο δήμαρχος Φέντι έχει πονοκέφαλο και ο πονοκέφαλός του έχει όνομα – Έρικ Τζόναθαν Σέπτοκ», ακολουθούμενη από τον αριθμό τηλεφώνου του γραφείου του δημάρχου.
Οι διαμαρτυρίες του πιάνουν τόπο. Φέτος, διαμαρτυρήθηκε για μια διαρροή στον γυναικείο ξενώνα αστέγων, γράφοντας ότι: «Παίρνει περισσότερο χρόνο στην πολιτεία να φτιάξει αυτή τη διαρροή, παρά αυτή στον κόλπο του Μεξικού». Όταν η φράση του μεταφέρθηκε αυτούσια στους υπευθύνους, η διαρροή επισκευάστηκε άμεσα.
Ο Σέπτοκ μεγάλωσε σε μία αυστηρή, θρησκευόμενη ανάδοχη οικογένεια μαζί με ακόμα 36 παιδιά. Είχε βρεθεί εγκαταλελειμμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου σε ηλικία 8 μηνών, με σοβαρά κατάγματα στο κρανίο του. Οι γιατροί προέβλεψαν ότι θα είχε νοητικά προβλήματα, ωστόσο αποφοίτησε από το λύκειο και εργάστηκε για χρόνια. Κατέληξε σταδιακά να ζει στο δρόμο, εθίστηκε στα ναρκωτικά αλλά απεξαρτήθηκε. Όταν κάποια στιγμή του δόθηκε η ευκαιρία να υπερασπιστεί τους υπόλοιπους άστεγους, το να είναι άστεγος έγινε η ταυτότητά του. Για τον Σέπτοκ είναι πλέον πιο σημαντικό να έχει 5.000 φίλους στο Facebook, παρά 5.000 δολάρια στην τράπεζα.
Ουάσινγκτον Ποστ via http://tvxs.gr 
