Πόσοι απο εσάς ακούτε καθημερινά απο τα παιδιά να παραπονιούνται επειδή δεν έχουν το καλύτερο video game της αγοράς ή το τελευταίο σε κυκλοφορία i-phone; Πόσοι τα βλέπετε προσκολημμένα σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αδιαφορώντας σχεδόν για τα πάντα γύρω τους; Σίγουρα αρκετοί.
Η Rachel Βeckwith, απο το Seattles των Η.Π.Α ανήκει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία παιδιών. Σε αυτήν που μπορεί να διδάξει ακόμη και σε ενήλικους την έννοια της ωριμότητας και την ανιδιοτέλειας, από τα 9 της κιόλας χρόνια.
Όταν ήταν πέντε ετών, ενημερώθηκε απο το σχολείο για έναν οργανισμό που ονομάζεται Locks of Love. Σε αυτόν τον οργανισμό γίνονταν δωρεές μαλλιών προκειμένου να κατασκευαστούν περούκες για παιδιά που έχασαν τα μαλλιά τους εξαιτίας του καρκίνου. Το πεντάχρονο κορίτσι συγκινήθηκε και αμέσως δώρισε τα μαλλιά του με την υπόσχεση πως όταν θα μακρύνουν ξανά, θα κάνει την ίδια κίνηση. Και τήρησε την υπόσχεσή της. Στα οχτώ της χρόνια έμαθε πως η εκκλησία της γειτονιάς της μάζευε χρήματα προκειμένου να σταλούν σε χωρες που έχουν έλλειψη νερού. Η σκέψη πως πολλά παιδιά ανά τον κόσμο δεν συμπληρώνουν καν τα πέντε χρόνια ζωής εξαιτίας της λειψυδρίας τάραξε τη Rachel και αποφάσισε για τα επερχόμενα γενεθλιά της να ζητήσει απο φίλους και συγγενείς να δωρίσουν κάποια χρήματα στην εκστρατεία για τη λειψυδρία στην Αφρική αντί να της κάνουν κάποιο δώρο. Σκοπός της ήταν να μαζέψει 300$ αλλά μετά βίας κατάφερε να συγκεντρώσει 220$. Δεν έπαψε όμως να ελπίζει. Ήταν σίγουρη πως στα επόμενα γενέθλια της θα συγκέντρωνε το ζητούμενο ποσό.
Στις 20 Ιουλίου 2011 τραυματίστηκε πολύ βαριά σε τροχαίο. Όταν οι γιατροί γνωστοποίησαν πως η κατάστασή της δεν επιδέχεται μεθόδους ίασης και πως η πιθανότητα να ανακτήσει και πάλι τις αισθήσεις της είναι μηδαμινή, οι γονείς της διέκοψαν την παροχή ζωής και δώρισαν τα μαλλιά της και τα όργανά της σε παιδιά που τα είχαν ανάγκη. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου και το ποσό που συγκεντρώθηκε για την έλλλειψη νερού στην Αφρική ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες της μικρής Rachel. Η μητέρα της θα ταξιδέψει στην Αφρική τον επόμενο Ιούλιο - επετείος θανάτου της Rachel- προκειμένου να δει τα έργα ύδρευσης που εκτελούνται στην Αφρική στο όνομα της κόρης της.
Αυτή η μικρή με τα αθώα μπλε μάτια κατάφερε να αλλάξει τον κόσμο. Να δώσει ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους , ελπίδα και όραμα σε ακόμη περισσότερους. Να διδάξει στους μικρούς την έννοια της αλληλεγγύης και της ισότητας, της αγάπης και της συμπόνοιας. Και στους γονείς να μη νανουρίζουν τη συνείδησή τους επειδή απλά φρόντισαν για την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία των παιδιών τους. Γιατί τα αληθινά προβλήματα ξεκινάνε ακριβώς μετά τα δίδακτρα και τα χαρτζιλίκια.
